19.05.2020 - 20.05.2020
TEMAT TYGODNIA; WRAŻENIA I UCZUCIA
ŚRODA; 20.05.2020
TEMAT DNIA; SKĄD SIĘ BIORĄ ŁZY?
„Smutek” – omówienie prac plastycznych z poprzedniego dnia. Dzieci siedzą w kole i prezentują swoje prace, opowiadając, co przedstawiają. Wymieniają również inne sytuacje, które wywołują smutek
„Poprawiacz nastroju”– praca techniczna z wykorzystaniem różnorodnych materiałów. Na każdym stoliku leżą kolorowe kartki z bloku technicznego oraz różnorodne materiały, np. rolki po papierze toaletowym, słomki, patyki, brokat, farby, plastelina, kleje, kawałki krepiny, skrawki materiałów. Zadaniem dzieci jest stworzenie czegoś, co poprawia humor. R. nie określa, że musi to być praca
płaska albo przestrzenna, czy ma to być maszyna, czy czarodziejski przedmiot – panuje dowolność. Zadanie rozbudza twórcze myślenie i kreatywność. Dzieci prezentują swoje pomysły na forum grupy i opowiadają, w jaki sposób polepszają one humor.
„Gdy mi smutno, gdy mi źle”– giełda pomysłów. Dzieci dzielą się pomysłami, co można zrobić, gdy jest się smutnym. R. spisuje pomysły, wspólnie z dziećmi ilustruje je piktogramami i wywiesza w widocznym miejscu.
„Ciasteczka”– wspólne pieczenie lekarstwa na smutki, ciasteczek owsianych według dowolnego przepisu. Doskonalenie umiejętności matematycznych w używaniu jednostek wagi i objętości w codziennych sytuacjach.
Składniki -16 sztuk
- 100 g masła
- 1 i 1/2 szklanki płatków owsianych górskich
- 3 łyżki mąki
- 4 łyżki cukru
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
- 2 łyżki ziaren*
- 2 jajka
- opcjonalnie 1 łyżeczka miodu
Przygotowanie
- Masło roztopić. Do czystej miski wsypać płatki owsiane, mąkę, cukier, proszek do pieczenia i ziarna.
- Wlać roztopione masło i wymieszać. Dodać jajka oraz miód jeśli używamy i wymieszać. Jeśli mamy czas, dobrze jest odstawić masę na ok. 1/2 - 1 godzinę.
- Piekarnik nagrzać do 180 stopni C. Blachę wyłożyć papierem do pieczenia. Nabierać łyżkę stołową masy i nakładać na blaszkę formując okręgi i delikatnie je płaszczając.
- Piec przez ok. 15 minut na złoty kolor.
Wskazówki
* lub pestek np. gotowy mix do sałatek lub sam słonecznik lub pestki dyni (można też pominąć ziarna
„Matematyczne dylematy”– dzielenie po ileś, dzielenie po równo. R. rozkłada przed sobą stos kół – wyjaśnia, że to ciasteczka, które się pieką. Prosi jedno z dzieci, by rozdało sprawiedliwie ciasteczka. Okazuje się, że jest więcej niż po jednym dla każdego, ale mniej niż po dwa. Dzieci próbują rozwiązać sytuację problemową. (Uwaga! Jest wiele rozwiązań – rozdać tylko po jednym, znaleźć jakiś klucz, komu dać dwa, podzielić część ciastek na pół itd.)
„Co się ze mną dzieje?”– próba odpowiedzi na pytanie, co się dzieje w naszym organizmie, gdy jest nam smutno. Dzieci próbują określić, co się dzieje z ich ciałem. Mówią np. Czuję coś w gardle, Jest mi zimno / gorąco, trzęsę się, trzęsie mi się broda, płyną mi łzy, pojawia się katar
„Łzy” – swobodne wypowiedzi dzieci na temat tego, po co są łzy i skąd się biorą
Informacja dla R.:
Łzy to substancja nawilżająca i oczyszczającą, która chroni oko przed zarazkami. Łzy składają się głównie z wody, niewielkiej ilości soli oraz substancji bakteriobójczych. Bez niej nos czy gałki oczne stałyby się łatwym wejściem do naszego organizmu dla groźnych bakterii. Nad oczami znajdują się dwa gruczoły, które nieustannie produkują łzy. Stamtąd łzy spływają kanalikami, a ich nadmiar jest odprowadzany do nosa. Dlatego gdy płaczemy, musimy wydmuchać nos. Gdy oko zostaje podrażnione, łez jest tak dużo, że kanaliki nie nadążają ich odprowadzać. Oczy łzawią, na co nie mamy żadnego wpływu. Więcej łez jest produkowanych również wtedy, gdy
przeżywamy silne emocje, np. smutek, radość. Łzy pojawiają się na skutek tego, co czujemy, albo są wynikiem naszych myśli czy wspomnień. Płacz jest nam czasem bardzo potrzebny, działa pozytywnie na organizm: obniża ciśnienie krwi, dotlenia mózg, powoduje spadek napięcia emocjonalnego. Niektórzy uważają płacz za oznakę słabości, inni doceniają wrażliwość płaczących. Niewątpliwie jednak płacz jest naturalną reakcją naszego organizmu.
„Chłopaki nie płaczą”– przełamywanie stereotypów, próba wyjaśnienia, skąd się wzięło takie powiedzenie i czy jest prawdziwe, rozmowa.
„Co to znaczy?”– zabawy językowe.
R. układa tyle klocków, ile słów ma dany związek frazeologiczny (jeden klocek innego koloru, np. niebieski, określa słowo łza). R. wypowiada związek frazeologiczny, a zadaniem dzieci jest użycie słowa łza w odpowiedniej formie, np. czysty jak łza, krokodyle łzy, łzy jak groch, śmiać się do łez, śmiać się przez łzy, tonąć we łzach, wyciskacz łez.
Źródło; Przewodnik metodyczny Plac Zabaw 5 latek, Wydawnictwo WSiP
Ściskam Was mocno - Pani Madzia ;*;*
WTOREK; 19.05.2020
TEMAT DNIA; JAKIE EMOCJE PRZEŻYWAJĄ PRZEDSZKOLAKI?
„Przedszkolne emocje”– praca zKP4.20b, rozpoznawanie emocji innych na podstawie opowieści i ilustracji, dostrzeganie związków przyczynowo–skutkowych. R. opowiada historyjkę na podstawie ilustracji z KP4.20b, w każdym przypadku wypowiada zdanie: Wtedy czuła.... Zadaniem dzieci jest dokończenie zdania nazwą emocji. Następnie dzieci dopasowują buźki z emocjami do rysunków.
Zły humorek – wysłuchanie wiersza Doroty Gellner, swobodne wypowiedzi dzieci.
Zły humorek | |
Jestem dzisiaj zła jak osa ! Złość mam w oczach i we włosach ! Złość wyłazi mi uszami I rozmawiać nie chcę z wami ! A dlaczego ? Nie wiem sama Nie wie tata , nie wie mama … Tupię nogą , drzwiami trzaskam I pod włos kocura głaskam . Jak tupnęłam lewą nogą , Nadepnęłam psu na ogon . Nawet go nie przeprosiłam Taka zła okropnie byłam . Mysz wyjrzała z mysiej nory : - Co to znowu za humory ? Zawołałam : - Moja sprawa ! Jesteś chyba zbyt ciekawa . Potrąciłam stół i krzesło , co mam zrobić , by mi przeszło ?! Wyszłam z domu na podwórze , Wpakowałam się w kałużę. Widać , że mi złość nie służy , Skoro wpadłam do kałuży. Siedzę w błocie , patrzę wkoło, Wcale nie jest mi wesoło… Nagle co to ? Ktoś przystaje Patrzcie ! Rękę mi podaje ! To ktoś mały , tam ktoś duży- Wyciągają mnie z kałuży . Przyszedł pies i siadł koło mnie Kocur się przytulił do mnie, Mysz podała mi chusteczkę : - Pobrudziłaś się troszeczkę ! Widzę , że się pobrudziłam , Ale za to złość zgubiłam Pewnie w błocie gdzieś została . Nie będę jej szukała ! | |
Po przeczytaniu wiersza R. zadaje dzieciom pytania: Co czuła dziewczynka? Z jakiego powodu czuła gniew? Jak się zachowywała? Co znaczy być złym, a co złościć się/ być zezłoszczonym? Czy to oznacza to samo?
„Uczuciowa kostka” – klasyfikowanie emocji. Dzieci rzucają kostką z nazwami emocji (z poprzedniego dnia). Po wyrzuceniu danej emocji odpowiadają na pytanie, czy dzieci mogą odczuwać taką emocję? A jeśli tak, to kiedy? Dochodzą do wniosku, że dzieci odczuwają takie same emocje jak dorośli
„Scenki przedszkolne” – praca w grupach, scenki dramowe. R. dzieli dzieci na sześć grup. Każda grupa otrzymuje kartkę z zapisaną nazwą jednej emocji (strach, zaskoczenie, gniew, radość, smutek, wstyd). Grupy mają za zadanie zaplanować scenkę z życia przedszkolnego, w której dziecko odczuwa tę emocję. Poszczególne zespoły po kolei prezentują scenki. Pozostali zgadują, jaką emocję chcieli pokazać „aktorzy”.
„W jakiej sytuacji?” – giełda pomysłów. Te same grupy wymyślają jak najwięcej sytuacji, w których dzieci mogą odczuwać daną emocję.
„Moje emocje” – rozpoznawanie własnych emocji i podawanie ich nazw. R. czyta dzieciom zdania opisujące różne zdarzenia. Dzieci mówią, jakie emocje poczułyby w takiej sytuacji. (R. podkreśla, że chodzi o ich emocje i że każdy ma prawo czuć coś innego, nie ma jednej dobrej odpowiedzi). Dzieci wybierają emocje, ustawiając się w danym miejscu sali. R. wcześniej rozkłada w różnych miejscach emotikony pokazujące emocje (radość, strach, gniew, smutek, zdziwienie, wstyd).
Przykładowe zdania:
1. Ktoś zepsuł moją zabawkę.
2. Mama mnie pochwaliła.
3. Idę do dentysty.
4. Biegnie do mnie duży pies.
5. Mam dziś urodziny.
6. Przyjechała ciocia, której dawno nie widziałem / widziałam.
7. Pierwszy raz jadę na wycieczkę bez rodziców.
8. Wylał mi się sok.
9. Dostałem / dostałam prezent od kolegi bez okazji.
10. Występuję na przedstawieniu z okazji Dnia Matki.
11. Jestem na placu zabaw, gdzie jest mnóstwo dzieci, których nie znam
„Chmurka”– praca plastyczna techniką kolażu. Dzieci rysują swoją małą postać na dole strony oraz dwie chmurki – w jednej rysują i wklejają rzeczy / sytuacje, które sprawiają że: są radosne, a w drugiej te, które wywołują w nich smutek.
Praca z KP4.20a– doskonalenie umiejętności nazywania uczuć, rozwój zdolności grafomotorycznych i kreatywności, budowanie wypowiedzi.
Źródło; Przewodnik metodyczny Plac Zabaw 5 latek, Wydawnictwo WSiP
Ściskam Was mocno - Pani Madzia ;*;*
